مقایسه تأثیر روش های آموزش سخنرانی و بحث گروهی بر میزان یادگیری دانشجویان کارشناسی علوم آزمایشگاهی

زمینه و هدف: آموزش یکی از بنیادی­ترین نیازهای جوامع بشری و از محورهای توسعه پایدار است. استفاده از روش­های متنوع آموزش در دنیای پیچیده امروز امری بدیهی بوده و گزینش روش آموزش در هر مرحله از یادگیری حائز اهمیت بسیار است. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر دو روش سخنرانی و بحث گروهی درآموزش انگل شناسی و قارچ شناسی بر میزان یادگیری دانشجویان کارشناسی علوم آزمایشگاهی در نیم­سال اول سال تحصیلی85-1384 در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام گرفت. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با استفاده از نمونه گیری مبتنی بر هدف بر روی 50 دانشجوی علوم آزمایشگاهی صورت گرفت. پس از همانندسازی متغیرهای سن و جنس و معدل ترم گذشته، در دو مرحله و در دو گروه، تدریس به شیوه سخنرانی و بحث گروهی انجام شده و مدرس طی 8 جلسه 30 دقیقه­ای به آنها آموزش داد. ابزار گرد آوری داده­ها، فرم اطلاعات دموگرافیک و آزمون­های انگل شناسی و قارچ­شناسی پزشکی بود که به صورت کوییز، میان دوره، پایان دوره و یک­ماه پس از پایان دوره، اجرا شد. یافته­ها : از مجموع 50 دانشجو 30 نفر مؤنث و 20 نفر مذکر بودند که در هرگروه به طور مساوی تقسیم شدند (15 دختر و 10پسر در هر گروه). آزمون حاوی 50 سؤال چهار گزینه­ای (تاکسونومی یک، دو و سه) بود. یافته­های پژوهش در سیر یادگیری، افزایش معنی­داری را در هر دو گروه تدریس به روش سخنرانی (003/0= P ) و به شیوه بحث گروهی (002/0= P )، نشان داد اما میزان یادگیری به شیوه بحث گروهی از گروه تدریس به شیوه سخنرانی بیشتر بود (001/0= P ). نتیجه­گیری: نتایج تحقیق، یادگیری بیشتری را در شیوه بحث نسبت به شیوه سخنرانی نشان داد. این روش، ایجاد وابستگی در اعضاء گروه، بارش افکار، تکاپوی دسته جمعی، تلاش در انطباق با گروه و افزایش میزان قدرت تجزیه و تحلیل و قضاوت را در بین دانشجویان بر می­انگیزد. پیشنهاد می­شود این شیوه تدریس به خصوص درآموزش انگل شناسی و قارچ شناسی پزشکی مورد توجه بیشتری قرار گیرد .